Όπως μπορούμε να καταλάβουμε, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, δηλ. να πάρουμε μια απλή λάμπα ναφωτίσουμε λίγο και μετά να περιμένουμε ο ασθενής να γίνει καλά. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί ούτε και ανχρησιμοποιήσουμε ένα οποιοδήποτε laser. Διάφορα Ιaser περιέχουν εντελώς διαφορετικές ιδιότητες και βιολογικάαποτελέσματα.
Ήδη εξετάσαμε τους διάφορους τύπους laser και παραμέτρους που θα πρέπει να συντρέχουν για την κάθε θεραπεία ξεχωριστά.
Εν τούτοις υπάρχουν αυτοί που επιμένουν ότι, με το να χρησιμοποιεί κανείς απλές αλλά ισχυρές ενδεικτικές λυχνίες που δεν έχουν τις ιδιότητες του laser, όπως συμφωνία φωτονίων και στενότητα της δέσμης, επιτυγχάνεται το ίδιο αποτέλεσμα.
Το επιχείρημά τους βασίζεται στο ότι το φως της ακτίνας του laser ανακόπτεται και διασκορπίζεται αξιόλογα στην επαφή του με τους ιστούς.
Αυτό όμως δεν είναι ολόκληρη η αλήθεια, διότι αν και το φως του laser διασκορπίζεται επίσης κάτω από τους ιστούς, διαθέτει παραμέτρους που δεν θα πρέπει να λησμονήσουμε και που υπάρχουν αποκλειστικά στο φως της ακτίνας laser.
Oι παράμετροι αυτοί είναι η συμφωνία φωτονίων, και η πολικότητα. Αυτοί οι δύο παράμετροι επηρεάζουν σχεδόνστο 100% το βιολογικό αποτέλεσμα από μια ακτίνα φωτός laser, σε αντίθεση με το απλό φως μιας ενδεικτικήςλυχνίας.
Ας το αναλύσουμε απλά.
Κατ'αρχήν υπάρχει διαφορά βιολογικού αποτελέσματος μεταξύ ακτινοβολούμενων ιστών και καλλιέργειας κυττάρων.
Σε μια καλλιέργεια κυττάρων η πολικότητα στο φως της ακτίνας είναι σημαντική μεταξύ άλλων για το φαινόμενο του κυτταρικού μεταβολισμού.
Ενώ η πολικότητα πάνω σε ζωντανό ιστό δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία.
Ανοικτές πληγές φαίνεται να είναι η ζώνη διαχωρισμού.
Η αιτία γι' αυτό το φαινόμενο της διαφοράς μεταξύ καλλιέργειας κυττάρων και ιστών είναι η εξής:
Μια καλλιέργεια κυττάρων αποτελείται συνήθως από ένα λεπτό διαφανές στρώμα κυττάρων που επιπλέουν σετροφικό διάλυμα. Αν ακτινοβολήσουμε με πολικό φως την καλλιέργεια τότε όλη η πολικότητα παραμένει άθικτηδιαπερνώντας το διαφανές στρώμα, εξού και το φαινόμενο του κυτταρικού μεταβολισμού.
Αντιθέτως αν ακτινοβολήσουμε ζωντανούς ιστούς η πολικότητα χάνεται μετά από κάποιο χιλιοστό εισχώρησης της ακτίνας. Στην περίπτωση ακτινοβόλησης σε ανοικτές πληγές με συσσωρευμένο υγρό η πολικότητα παρακρατείται σε μεγαλύτερο βάθος δηλαδή κάπου 1 - 2 χιλιοστά. Κάτω από το δέρμα όλο το φως χάνει την πολικότητα ανεξάρτητα αν ήταν ή όχι πολικό από την αρχή.
Ακριβώς εδώ όμως είναι που επιδρά ή άλλη παράμετρος του laser, δηλ. η συμφωνία των φωτονίων της ακτίνας του laser όπου όλα (τα φωτόνια) έχουν το ίδιο μήκος κύματος, την ίδια κατεύθυνση και την ίδια φάση.
Σύμφωνα με το διάσημο Σουηδό φυσικό επιστήμονα και θερμό υποστηριχτή των laser Dr Lars Hode, το σύμφωνοφως της ακτίνας laser έχει την ιδιότητα να δημιουργεί πολύ εύκολα παράσιτα. Όταν αυτές οι ακτίνες του laserπέσουν επάνω σε μια θαμπή επιφάνεια, τότε παρατηρούμε ότι η κηλίδα του φωτός έχει πάρει μια σπυρωτή -κοκκοειδή όψη.
Αυτό το φαινόμενο αποκαλείται "κόκκοι της κηλίδας του laser" και σημαίνει ότι τα κύματα του φωτός σε μερικάσημεία ενισχύονται μεταξύ τους, ενώ σε άλλα σημεία αποδυναμώνουν το ένα το άλλο.
Ακριβώς το ίδιο πράγμα συμβαίνει όταν το (σύμφωνο) φως του laser πέσει πάνω σε ιστούς, δημιουργείται μιατρισδιάστατη σύνθεση από κόκκους, με παραλλαγές δυνατά ή αδύναμα σε φως "νησάκια". Μέσα σε ένα τέτοιο ενισχυμένο κόκκο μπορεί κανείς να δει ότι το φως είναι εν μέρει πολικό.
Αφού λοιπόν ένα τέτοιο "νησάκι" από κόκκο της κηλίδας του φωτός είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από τα κύτταρα που περικλείονται μέσα σ' αυτό, είναι φυσικό επόμενο η μεμβράνη των προαναφερθέντων κυττάρων να εκτίθεται σε πολικό φως.
Αυτό δεν συμβαίνει όταν η δέσμη του φωτός είναι πλατιά και προέρχεται σαν παράδειγμα από φωτεινέςενδεικτικές λυχνίες.
Θα μπορούσε κανείς να δει ακριβώς αυτές τις κινήσεις σε κύτταρα π.χ. ενός μήλου καθώς ακτινοβολείται με φωςlaser.
Ο πρώτος που παρατήρησε αυτό το φαινόμενο ήταν ο Σουηδός ερευνητής N. Abrahamsson στο ερευνητικό κέντρο του τεχνικού πανεπιστημίου της Στοκχόλμης.
Αργότερα επιβεβαιώθηκε από μια ομάδα Γάλλων ερευνητών ιατρών όπως ο Oulamara και άλλοι.
Ο Αbrαhamsson αφού ακτινοβόλησε ένα μήλο με φως που προερχόταν από laser παρατήρησε ότι οι κόκκοι τηςκηλίδας του laser στην επιφάνεια μετακινούντο που σήμαινε κινήσεις στο εσωτερικό των κυττάρων.
Αυτό φυσικά δεν μπορεί να συμβεί με φως προερχόμενο από οποιαδήποτε συνηθισμένη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Αντιθέτως, το φως που προέρχεται από laser με συμφωνία φωτονίων κατακρατείται σε μεγάλο βαθμό βαθιά μέσα σε έναν ιστό.
Αυτή είναι και η εξήγηση για τα αποτελέσματα των laser, τόσο στους ιστούς με την συμφωνία της ακτίνας, όσο και στις καλλιέργειες των κυττάρων με πολικό φως.
Όταν μια θαμπή επιφάνεια ακτινοβοληθεί με φως από ένα laser δημιουργείται στο μάτι του παρατηρητή ένασχέδιο με κόκκους εξ'αιτίας των παρασίτων που δημιουργούνται στο φως της ακτίνας laser.
